Petrovaradinska tvrđava je definitivno simbol Novog Sada i jedna od prvih asocijacija na taj grad. Poslednjih dvadesetak godina ovde se održava  poznata manifestacija EXIT, što je tvrđavu učinilo i svetski prepoznatljivom. Na samoj tvrđavi se nalazi Muzej i Arhiv Novog Sada, hoteli, brojni restorani, umetnički ateljei i galerije slikara, planetarijum itd.

Novosađani vole da prepričavaju urbane legende o misterijama, mitovima koji se vezuju za ovu tvrđavu. Najpoznatije se one o skrivenom blagu u tvrđavi, kao i o čudnim stvorenjima i utvarama koja žive u tunelima. Dakle sa kolena na koleno su se prenosile priče, kako o samoj gradnji tvrđave, tako i o uslovima onih koji su učestvovali u izgradnji. Dovoljno je reći da je u Novom Sadu postojala kletva "dabogda ti duša gradila Varadin", da se uvide nehumani uslovi i teret lokalnog stanovništva.

U nastavku teksta ćemo vam dočarati samo neke od legendi koje su se najduže održale među narodom. Vama ostaje da posetite Novi Sad i tvrđavu, pronađete smeštaj u centru Novog Sada i krenete u otkrivanje lepota ove tvrđave.

Kako se zidala Petrovaradinska tvrđava?

Petrovaradinska tvrđava se gradila od kraja XVII do kraja XVIII veka. Period njene izgradnje može se podeliti na dve etape. Prva etapa trajala je od 1692. do 1728. godine, a druga od 1753. do 1780. godine. Nema dovoljno pisanih materijala o izgradnji ali su očuvani  projekti iz ovog vremena pa se tako može hronološki pratiti šta je se sve dešavalo, odnosno šta je izgrađeno, ili šta se planiralo pa se iz nekog razloga odustalo itd. Pre nego što se počelo sa izgradnjom Petrovaradinske tvrđave, srušeno je staro srednjovekovno utvrđenje. Tvrđava je više puta prelazila iz austrijskih u osmanske ruke i obrnuto.

Prvi plan za izgradnju napravio je inž. Kajzerfeld početkom 1692. godine a razlika u odnosu na plan tvrđave iz 1688. godine je to što je crkva je potpuno nestala, kao i deo zidova unutrašnjeg grada. Kamen temeljac zvanično je položen 18. oktobra 1692. godine. Među prvim vojnim inženjerima koji su iscrtavali obrise budućeg Petrovaradina bio je i inženjer Marsilji. Sve vreme izgradnju Tvrđave  pratio je nedostatak finansijskih sredstava, građevinskog materijala, a pogotovo radne snage.

Legenda o mačkama i Petrovaradinu

Svi znamo da postoji verovanje da mačka ima devet života. Upravo to je koštalo života mnoge mačke u okolini Petrovaradinske tvrđave, jer su graditelji tadašnjeg vremena  u temelje zidina i građevina  ugrađivali žive mačke. Smatrali su da će tako osigurati dugovečnost. Mačke na Petrovaradinskoj tvrđavi kao da to znaju, zato obratite pažnju, skoro uvek su na  velikom stepeništu koje vodi ka kuli sa satom.

Petrovaradinska tvrđava kroz istoriju je  pokazala neuništivost. Zapravo, prvo je odolela osmanskom napadu 1694. godine, a već  1716. godine princ Evgenije Savojski je izvojevao jednu od najvećih pobeda nad osmanskom vojskom. Tvrđava je odolela i Mađarskoj revoluciji, Carska vojska pod komandom bana Josipa Jelačića nije uspela da primora garnizon na kapitulaciju. Bila je primorana da se povuče. Nakon Prvog svetskog rata, kada su rušena mnoga utvrđenja nekadašnje Austrougarske, samo zahvaljujući  pukovniku Kraljevine Jugoslavije Dragošu Đeloševiću, Petrovaradin je još jednom bio pošteđen rušenja jer je  tvrđava bila po rečima pukovnika suviše lepa da se poruši...

Legenda o tunelu ispod Dunava

Postoje mnoge teorije i priče o tunelu ispod Dunava koji povezuje Petrovaradin i Novi Sad. Nema nikakvih istorijskih izvora, nacrta, planova koji bi mogli da ukažu na to da je neko makar nešto  iscrtao nešto na tu temu. Na starim mapama nije nigde  ucrtan tunel, ali i dalje ljubitelji misterija veruju da to što nema mapa ništa ne dokazuje jer su pre Austrougara ovde bili Turci, Rimljani i Kelti. Po legendama ulaz u tajni tunel ispod Dunava bio je iza oltara crkve Svetog Jurja u Petrovaradinu, a izlaz  kod crkvice Svetog Ivana Nepomuka na Mostobranu – Brukšancu (novosadska strana).

Na Dunavskom keju, ispod Spomenika žrtvama racije, uz samu obalu, stoji i danas vidljivi ostatak Mostobrana – jedna manja kula (okruglu kameni stub sa zaobljenim vrhom). Ovaj kameni stub, izgrađen 1831, služio je za merenje vodostaja na pristaništu. To je jedini ostatak nekadašnjeg Mostobrana, koji je od 1694. bio sastavni deo Petrovaradinske tvrđave.

Kroz tunel ispod Dunava navodno je poslednji prošao jedan austrougarski oficir 1912 godine na rukama s jedne na drugu stranu preneo svoju ljubavnicu.

Istovremeno se tunel počeo obrušavati, pa je ljubavni par navodno imao sreće da su preživeli. Kroz tunel je navodno prošao i poslednji austrijski car Karlo I sa suprugom Zitom. Pojedini starosedeoci su se u  svojim poznim godinama života  kleli da postoji ovaj tunel, ali se u njihovim pričama obično prepliće stvarnost sa legendom.

Za kraj...

Nadamo se da smo tekstom bar malo zagolicali  Vašu maštu da Petrovaradinsku tvrđavu posmatrate iz neke druge perspektive. Naši apartmani u Novom Sadu Prenoćište Dvorište će vam definitivno pružiti komfor i mir, a ukoliko dolazite autom, parking je obezbeđen. Inače od našeg prenoćišta do Petrovaradinske tvrđave imate svega 20 minuta lagane šetnje.